Dumping is het verkopen van goederen en diensten onder de fabricage- of kostprijs. Gewoonlijk hoopt de verkoper na het aanvankelijke economische verlies nog waardevolle voordelen te behalen. Dumping komt ook voor in de belasting- en de loonsector.
Wanneer tegen dumpingprijzen wordt verkocht, profiteert aanvankelijk alleen de consument van de lage prijzen. De verkoper daarentegen lijkt een aanzienlijk economisch verlies te lijden. Maar dit wordt vaak goedgemaakt wanneer men de doelstellingen van dumping nader bekijkt.
Deze omvatten vooral:
- de concurrentie efficiënt beperken wat betreft hun marktvolume
- zich met succes op de markt vestigen en zo een start-up succesvol maken
- bepaalde klantenkring verwerven en behouden
- netwerken genereren
- hoge opslagkosten vermijden
Al deze doelstellingen tonen aan, dat dumping gewoonlijk wordt gebruikt voor specifieke doeleinden die later de door de dumpingprijzen veroorzaakte verliezen kunnen goedmaken.
Dumping in de exportsector
Ook de buitenlandse markt wordt soms door dumpingprijzen beïnvloed. De reden hiervoor kan bijvoorbeeld zijn dat reeds in het buitenland geleverde goederen niet goed verkopen en daar hoge opslagkosten veroorzaken. De wederinvoer van dergelijke goederen heeft echter meestal om economische redenen geen zin, wanneer de transportkosten in aanmerking worden genomen. Dumping wordt dan gebruikt voor de verkoop, waarbij moet worden opgemerkt dat het begrip dumping gebaseerd is op de fabricage- of kostprijs die in het land van de exporterende onderneming moet worden toegepast.
Dumping op andere gebieden
Naast de distributiesector is dumping ook in andere contexten bekend. Vooral loondumping, die wordt gekenmerkt door lage lonen die niet zelden op het bestaansminimum liggen. Belastingdumping vindt plaats wanneer regio’s een concurrentievoordeel verkrijgen door de belastingdruk op te schorten of te verlagen. Sociale dumping is ook mogelijk als een andere variant van dumping. Hiervan is sprake wanneer sociale verworvenheden niet ter beschikking worden gesteld van een rechthebbende. Dit is bijvoorbeeld het geval wanneer een werkgever een zwartwerker in dienst heeft voor wie hij geen socialezekerheidsbijdragen betaalt zoals voor een legaal tewerkgestelde werknemer.
Dumpingmaatregelen als schending van het recht
De Wereldhandelsorganisatie (WTO) verbiedt dumpingmethoden met uitzondering van de landbouwsector. In de sector buitenlandse handel is het niet ongebruikelijk dat rechten worden ingesteld bij wijze van anti-dumpingmaatregel. Twee belangrijke cijfers op het gebied van dumping zijn in dit verband van belang: Enerzijds kan de dumping- en schademarge worden gebruikt om een vermoeden van dumping professioneel te controleren en zo nodig te bevestigen. Anderzijds mag het antidumpingrecht slechts worden geheven tot het laagste van de twee cijfers, die als percentages worden uitgedrukt.