De publicatie van het ontwerp tot wijziging van de telecommunicatiewet (TKG) heeft nog enige vertraging opgelopen. De reden is onder meer onenigheid over contractvoorwaarden en vragen over de veiligheid van netwerkcomponenten.
De Telecommunicatiewet (TKG) wordt momenteel herzien. Het gaat onder meer om de door het Bondsministerie van Justitie (BMJV) geëiste afwijking van de op Europees niveau overeengekomen maximale contractduur van 24 maanden, maar ook om strengere eisen voor storingsonderdrukking. Er is ook een compensatie gepland voor gemiste afspraken met de klantendienst. Met de nieuwe versie van de wet wil de federale regering onder meer een kader scheppen voor een snellere en landelijke uitbreiding van gigabit-netwerken.
Het 415 pagina’s tellende wetsontwerp had begin deze maand in overleg moeten gaan met de deelstaten en verenigingen, voordat de federale regering vervolgens haar overeengekomen document presenteerde. Voorlopig is daar echter niets van gekomen.
Kort voor de publicatie van de ontwerpwijziging van de Telecommunicatiewet (TKG) is er onenigheid ontstaan over de implementatie van de Europese eis over contractvoorwaarden conform de richtlijn. Het Bondsministerie van Justitie (BMJV) eist een afwijking van de Europees overeengekomen maximale contractduur van 24 maanden naar twaalf maanden.
Aan de ene kant moet de “Fair Consumer Contracts Act” de looptijd van contracten in het algemeen beperken tot een jaar en zo de consument beschermen. Anderzijds worden dergelijke contracten van bepaalde duur vaak gekoppeld aan hardware, zoals mobiele telefoons, vooral in de telecommunicatiesector. Met kortere contracttermijnen zullen ofwel de maandelijkse kosten voor gefinancierde gesubsidieerde apparaten ofwel de eenmalig te betalen prijzen aanzienlijk stijgen.
Dit leidt tot verontwaardiging van de belangenvertegenwoordigers van de telecommunicatieaanbieders VATM en Bitkom. “Het maximeren van contracten op twaalf maanden zou breken met de besluiten waarover op Europees niveau met veel moeite is onderhandeld,” vindt Bitkom-voorzitter Achim Berg. “Door de beperking tot eenjarige contracten zullen veel mensen zich niet langer up-to-date smartphones kunnen veroorloven. Dit beperkt niet alleen de keuzevrijheid van de consument, maar ontneemt de investerende bedrijven ook de nodige planningszekerheid”, stelt hij.
Recht op snel internet
Een van de kernpunten van het amendement is de invoering van het recht op snel internet voor alle burgers, zoals gepland door de grote coalitie, om hen in staat te stellen “sociaal en economisch deel te nemen” aan de digitale samenleving. Volgens het ontwerp zal dit recht vooral gelden voor perifere locaties die moeilijk te ontwikkelen zijn en op middellange termijn niet door gesubsidieerde projecten zullen worden bereikt. Daartoe moet de Bundesnetzagentur minimumeisen vaststellen, rekening houdend met de “minimale bandbreedte die door de meerderheid van de consumenten wordt gebruikt”.
De aanleg van glasvezel moet worden versneld door vereenvoudigde goedkeuringsprocedures, versterkte alternatieve installatiemethoden zoals het graven van sleuven en bovengrondse kabels, en het vergemakkelijken van het gebruik van paden en land.
Het recht op snel internet houdt ook in dat storingen snel, binnen één werkdag, worden verholpen. Zo is het de bedoeling dat de klanten drie werkdagen na ontvangst van het verslag een schadevergoeding kunnen eisen, die in eerste instantie vijf euro of tien procent van de maandelijkse lasten bedraagt. Als de provider een installatiedeadline mist, kan de klant tien euro of 20 procent van de vergoeding eisen.
Aan de andere kant krijgen TC-aanbieders te maken met consequenties als ze de beloofde bandbreedte niet halen. Indien de snelheid “aanzienlijk, voortdurend of regelmatig” lager ligt dan de specificaties in de overeenkomst, heeft de consument recht op een vermindering van de prijs in verhouding tot de afwijkende prestatie. Bovendien is er een buitengewoon recht van opzegging.
Het is voor de consument misschien niet zo gemakkelijk te bewijzen of het daadwerkelijk een probleem met de kernlijn is dat recht geeft op een korting of dat het te wijten is aan de gebruikte WLAN-componenten.
In de loop van de wijziging wordt ook gesproken over een wijziging van de exploitatiekostenverordening (BetrKV). Momenteel kunnen eigenaars van onroerend goed die de basistelevisievoorziening via breedbandnetwerken verzekeren, de kosten van de exploitanten van de kabelnetwerken als exploitatiekosten aan de huurders doorberekenen. DSL-aanbieders, vooral Deutsche Telekom, zien de mogelijkheid om kosten door te berekenen als een verstoring van de concurrentie.
Besluit over Huawei
De TKG regelt ook welke veiligheidscriteria gelden voor de onderdelen van het 5G-netwerk. In dit verband wordt in het ontwerp gesteld dat voor de veiligheid relevante netwerk- en systeemcomponenten die kritieke functies vervullen, alleen zullen worden gebruikt indien zij door een erkende testinstantie zijn getest en door een erkende certificatie-instantie zijn gecertificeerd. Het gaat onder meer om componenten van de omstreden netwerkleverancier Huawei. Het Bundesnetzagentur werkt momenteel samen met het Bundesamt für Informationssicherheit (BSI) en de federale commissaris voor gegevensbescherming aan de details van de certificering.
Omwille van Europese eisen moet de telecommunicatiewet eigenlijk voor het eind van het jaar worden herzien. Gezien de recente vertragingen zou dit met enkele maanden kunnen worden uitgesteld.