Een sensor interpreteert specifieke informatie uit de omgeving en stuurt een bijbehorend signaal naar een verwerkingseenheid. Er is niet één specifiek geaccepteerde definitie van een sensor door de wetenschappelijke gemeenschap. Maar eigenlijk bestaat het uit het deel dat informatie opneemt (het detectiegedeelte), het deel dat die informatie interpreteert en in datapakketten verzendt, en de hardware van het sensorsysteem dat de gegevens verwerkt.
De gevoeligheid van een sensor kan worden gemeten aan de hand van de relatie tussen de karakteristiek die hij waarneemt (zoals druk, temperatuur of geluid) en de corresponderende output van die sensor. Een uitvoer kan spanning (elektrisch) of digitaal zijn, die uit bits of bytes bestaat.
Sensoren en internet der dingen
Sensoren hebben zeer geavanceerde ontwikkelingen ondergaan omdat slimme technologie ze vereist. Het internet der dingen – slimme apparaten die aan elkaar zijn gekoppeld – vereist sensoren voor spraakherkenning en opdrachten en aanraking, om er maar een paar te noemen. Een geluidssensor kan verantwoordelijk zijn voor het herkennen van een spraakcommando (“doe de lichten aan”).
Het Industrial Internet of Things is het slimme technologienetwerk voor grote organisaties. Sensoren detecteren vochtigheid in gebouwen, zoals medische voorzieningen, om bijvoorbeeld schimmel te voorkomen en om een passend niveau voor patiënten te garanderen. Sensoren bewaken ook gas- en temperatuurniveaus in gebouwen en kamers. Bewakingsapparatuur kan bewegingsdetectiesensoren gebruiken om bewegingen door een gebouw te volgen.