Doe mee aan de discussie! Hier kunt u ons Good Morning editorial nog eens nalezen.
In principe doet iedereen het graag zonder oppervlakkige gesprekken over trivia met mensen die ze niet goed kennen, denk ik. Bij mij is het geen lichte afkeer. Ik haat koetjes en kalfjes. Het is echter een middel om een doel te bereiken en een middel om mensen eerst te leren kennen, een aangename sfeer te scheppen en later misschien zelfs een “echt gesprek” te voeren.
Geen onderwerp is te triviaal, het mag alleen “met positieve voortekenen” langskomen en men moet het van tevoren aankondigen als er twijfel bestaat. Geen wonder dat op recepties of bij het buffet deelnemers die van small-talk houden elkaar benaderen met zinnen als:
- “Eet u ook zo graag couscous?”
- “Stond u ook in de file toen u aankwam?”
- “De muurkleur zorgt voor een aangenaam ruimteklimaat.” (Niet van de kleur houden komt misschien al te subversief over.)
Wat kan ik zeggen: het werkt. Maar toch, ik haat koetjes en kalfjes. Mijn uitlaatklep: ik praat graag over koetjes en kalfjes in koetjes en kalfjes situaties. Dat helpt op de een of andere manier.
Hoe ga je om met zulke situaties?