Igel is geen garageverhaal, maar eerder een zolderverhaal. De plotlijn van dit verhaal loopt langs de levensweg van Heiko Gloge, CEO en oprichter van Igel Technology, en is ook nauw verbonden met de oude Melchers koopmansfamilie.
Heiko Gloge bracht zijn eerste professionele jaren door als opvoeder in een kindertehuis voor ernstig opvoedbare kinderen in Bremen. “Mijn vrouw, met wie ik tot op de dag van vandaag gelukkig getrouwd ben, werkte in die tijd als verpleegster, en zij en ik werkten soms 24 uur achter elkaar in gecombineerde dag- en nachtdiensten.” Toen de communicatie van het koppel zich een tijdlang beperkte tot briefjes op de koelkast, ging Gloge op zoek naar een nieuw carrièreperspectief. Hij wilde timmerman worden, zoals zijn oom, maar tijdens zijn burgerdienst ontmoette hij iemand die verantwoordelijk was voor het volwassenenonderwijs op het gebied van “IT” in Bremen. Zonder deze kennismaking zouden veel dingen waarschijnlijk anders zijn gelopen.
“Destijds beschouwde ik computers als een soort elektrische typemachine, maar na de eerste avondcursussen bij de Kamer van Koophandel, het Centrum voor Volwassenenonderwijs en de Universiteit van Bremen ontdekte ik mijn passie voor techniek,” blikt de manager terug: hij leerde Pascal, Assembler, C, Fortran en Cobol. Na een officiële omscholing werd Gloge uiteindelijk een gegevensverwerkende bediende, zoals dat toen heette.
Omscholing tot IT-nerd
“Ik was nog vertrouwd met ponsband en 8-inch floppy disks, bijna net zo groot als langspeelplaten,” herinnert de egelbaas zich. Hij gaf volledig toe aan de gebruikelijke clichés van de technologienerd en werkte in een kantoor met een koffiezetapparaat, een asbak en een bordje op de deur met de tekst: “No Sales! Geen marketing”. Gloge bleef trouw aan het bedrijf waarvoor hij destijds in opleiding was, een vijfkoppig systeembedrijf genaamd Köhn Computer. “Samen met een collega werkte ik daar in de ontwikkeling. Ik herinner me nog goed een project management software die we programmeerden in Cobol op Altos computers – de grote concurrent van Siemens Xenix Multiuser systemen in die tijd”. De jonge medewerker op het gebied van gegevensverwerking presenteerde zijn software op een handelsbeurs en werd prompt gepaaid door werknemers van Altos Distribution, het bedrijf dat Office Service verzorgt. “De distributie liep toen een beetje anders”, legt de oprichter van het bedrijf uit, die daar verantwoordelijk was voor pre-installaties en ondersteuning in de omgeving van onder meer Xenix/ Unix-besturingssystemen, databases en tekstverwerkingssystemen.
Backlash
Je bent nooit immuun voor tegenslagen: “Na een jaar – het was 1988 – ging mijn werkgever failliet wegens onregelmatigheden. Ik kreeg het overeenkomstige telefoontje toen ik op vakantie was. Toen de Metro Group Office Service uitkocht, tekende ik mijn ontslagovereenkomst,” zegt Gloge. Via een oud-collega kwam hij op de hoogte van de opvolgende distributeur voor Altos, C. Melchers GmbH & Co. KG. Dit is een meer dan 200 jaar oude en invloedrijke handelsonderneming uit Bremen, opgericht in 1806, volledig in particuliere handen en met een zeer succesvol import-export bedrijfsconcept op de markt. “Na een sollicitatiegesprek ben ik bij Melchers blijven werken en was ik verantwoordelijk voor het vinden van personeel voor de Altos-divisie en het opbouwen van een handelsnetwerk,” vertelt Gloge. Met succes: Rond 1990 bloeide de handel in Altos-producten, d.w.z. de multi-user servers, terminals, software, printers enz. Later werd Altos opgekocht door de Acer Group uit Taiwan, en onder deze auspiciën trok Melchers zich terug uit de oorspronkelijke serverbusiness.
Terminals uit Augsburg
De distributiedivisie Altos werd in 1993 binnen de Melchers Group gesloten. “In die tijd werd ik me bewust van de firma Igel in Augsburg,” herinnert Gloge zich. “Ze maakten geavanceerde terminals: zwart-wit, 80 tekens, 24 lijnen. Maar het bijzondere eraan was dat ze niet bedraad waren via seriële verbindingen, maar netwerkcompatibel waren via het TCP/IP-protocol. De terminals waren dus geschikt voor Ethernet en boden afdrukserverfuncties. Zij profiteerden ook van alle voordelen van Linux. Een concept dat mij onmiddellijk overtuigde.”
Kwaliteitsproblemen en graden van schuld
Gluge’s afdeling tekende een distributiecontract met Igel en begon met de distributie van de “Etherminal”, hardware van de in Augsburg gevestigde fabrikant die werkte met een Unix-derivaat. Maar tijdens de distributie waren er herhaaldelijk kwaliteitsproblemen met de hardware. Op een bepaald moment in de loop van 1996/1997 werd duidelijk dat de distributie niet in deze vorm kon worden voortgezet indien de kwaliteit van de hardware niet verbeterde. “Er was toen ook een aanbod aan Melchers om Igel over te nemen. De schuldenlast was echter te hoog en een Augsburgse fabrikant zou vanuit Bremen moeilijk te runnen zijn geweest”, aldus Gloge.
Eer van de zakenman en familiecontacten
Op dit punt in het Igel-verhaal komen de familiegeschiedenis en de vele partnerschappen van de Melchers om de hoek kijken, die al 130 jaar in China actief zijn en beschikken over de bijbehorende expertise op het gebied van logistiek en kwaliteitsborging van producten en onderdelen. Gloge vat samen: “Uiteindelijk hebben we het Etherminal-logo als licentie gekocht en de hardware zelf gebouwd, zoals we dat nu nog steeds doen. Wij werken nog steeds samen met de Taiwanese partners die erachter zitten, en ik speel regelmatig golf met de aandeelhouders. De software bleef afkomstig van het bedrijf Igel uit Augsburg op basis van een licentieovereenkomst.”
Het uiteenspatten van de dotcom-zeepbel
Alles verliep soepel totdat Igel werd verkocht aan het bedrijf Infomatec. De naam kwam in de pers als onderdeel van een fraudeschandaal tijdens het uiteenspatten van de dotcom-zeepbel in 1999. In die tijd zou het merk “Hedgehog” verdwijnen onder de paraplu van Infomatec. “Zonder verdere omhaal, ik heb het namens Melchers gekocht voor 100.000 DM, evenals de rechten op het domein igel.com,” kijkt de manager terug. “Al voor het faillissement van Infomatec had ik met voormalige ontwikkelaars bij Igel het plan dat we zelf aan ’terminal computing’ zouden gaan doen.” Maar de Melchers Groep was altijd opgezet als een handelsonderneming, dus waren ze aanvankelijk sceptisch.
Rechten verkocht voor Amerikaanse markt
Maar uiteindelijk ging de nieuwe Igel Technology GmbH op 10 december 2000 van start met een goed dozijn mensen aan boord. “Ik kreeg een eerlijke optie om toe te treden tot het bedrijf als aandeelhouder en gedelegeerd bestuurder met 30 procent,” zegt Gloge. In 2003 telde het bedrijf al 30 werknemers. “In 2002 openden we een kantoor in Ohio in de VS. Ik vloog in die tijd veel transatlantisch heen en weer. In 2004 verhuisden we het kantoor van Ohio naar de directe omgeving van Citrix in Fort Lauderdale, Florida. Maar ook al is de VS een belangrijke markt, dat is niet echt gelukt.” In 2005 werd in het Amerikaanse kantoor US-only management geïntroduceerd, maar ook dat leverde niet veel meer op, zodat in 2009 de rechten op de Amerikaanse markt voor een symbolisch bedrag werden verkocht aan een zakenvriend van Gloge uit de VS.
Rediscovering the United States
In 2013 wilde Hedgehog echter terugkeren naar de VS, zowel branding, sales als marketing terugbrengen, en productie en logistiek bij de zakenvriend laten. “Het was een lastige situatie,” kijkt de manager terug. “In 2014 – ik kan het me nog goed herinneren, het was voor de wedstrijd toen Duitsland met een enorme marge van 7:1 won van Brazilië op het WK – waren er stevige discussies in het Hilton Hotel in New York met onze partner, en uiteindelijk konden we daar volgens mijn ideeën beginnen met business development.”
Verantwoordelijkheid voor 400 medewerkers
Met de managing director uit het Verenigd Koninkrijk bouwde Gloge een nieuw, klein team op, en de eerste successen begonnen zich af te tekenen. Voor Gloge stond het vast dat Egel met een filiaal naar Silicon Valley moest gaan. Met dit in het achterhoofd werd Jed Ayres in 2016 US CEO en global head of marketing voor Igel. Alle marketing kwam onder zijn verantwoordelijkheid en aan het filiaal in San Francisco. “Ook met de verantwoordelijkheid voor het nu 400-koppige personeelsbestand in het achterhoofd, heb ik Ayres opgebouwd als opvolger, zo u wilt. Je weet nooit wat er gaat gebeuren. Daarom hebben mijn partner Nicolas Helms en ik Jed eind 2019 benoemd tot co-CEO.”
Toevoeging aan het onderwerp
Met broodjes vis aan de dijk
In 2004 richtte Heiko Gloge het “European Thin Client Forum (ETCF)” op om het thin client-onderwerp te promoten, dat inmiddels deel uitmaakt van de Bitkom-vereniging. Uiteindelijk ging het erom te lobbyen om het ICA-protocol van Citrix in deze omgeving te promoten. “Met soms wel 40 andere fabrikantenpartners aan boord is ook dit een succes geworden”, zegt Igel-baas Gloge. Wanneer de manager de tijd vindt, speelt hij graag alleen golf, voelt hij zich verbonden met de natuur en vergeet hij de rest van de wereld. “Ik ben graag thuis bij mijn gezin. Met mijn vrouw maak ik graag stedentrips in Duitsland – we proberen allebei privévliegen te vermijden. Sylt is ons droomeiland. We fietsen graag rond, zitten op de dijk en genieten van een broodje verse vis – maar buiten het seizoen is er niet zo veel te beleven.”
Netwerken in Silicon Valley
Het bedrijfsleven draait momenteel om thin clients en zero clients. “Het onderwerp is ongelooflijk leuk, en we hebben zeer goede connecties in Silicon Valley,” zegt de oprichter van het bedrijf. Op dit moment is de enige vraag die Igel bezighoudt, hoe het bestaande eindapparatenlandschap veilig en automatisch via software in de cloud kan worden gebracht. “Met het Igel-besturingssysteem, een 64-bit embedded Linux-variant, momenteel OS11 Release 3, kunnen we alle versies van softwaredrivers integreren, vooral die van onze technologiepartners, en voldoen aan de eisen volgens BSI IT-Grundschutz.” Gloge, die zich zeer verbonden voelt met de VS, meldt niet zonder trots: “Het is toch niet vanzelfsprekend dat een Duits bedrijf door de NASA, overheidsinstanties en het Amerikaanse leger wordt gebruikt?”