Ohm

De ohm, afgekort, is de meting van het Universal System of Units (SI) die wordt gebruikt om elektrische weerstand te meten. Het wordt uitgedrukt door de weerstand in een circuit dat een stroom van één ampère doorgeeft, afhankelijk van een potentiaalverschil van één volt. Verschillende ervaringsgerichte eenheden voor elektrische weerstand werden ontwikkeld in verband met de vroege telegrafiepraktijk, inclusief ohm.

De wet van Ohm

De Ohm-meting is genoemd ter ere van de 19e-eeuwse Duitse natuurkundige en wiskundige Georg Simon Ohm. Als leraar op school ontdekte hij wat nu bekend staat als de wet van Ohm, een wet die stelt dat weerstand gelijk is aan de verhouding van het potentiaalverschil (spanning) tot stroom, en dat ohm, volt en ampère de respectieve fundamentele eenheden zijn die universeel worden gebruikt om uit te drukken hoeveelheden. In eenvoudiger bewoordingen is een elektrische stroom evenredig met spanning en omgekeerd evenredig met weerstand. De wet van Ohm wordt veel gebruikt in elektronische formules en berekeningen.

Ohm drukte zijn ontdekking uit in de vorm van een eenvoudige vergelijking die beschrijft hoe spanning, stroom en weerstand met elkaar samenhangen:

E = IR

Spanning (E) is gelijk aan stroom (I) vermenigvuldigd met weerstand (R). Om stroom of weerstand op te lossen, kan de vergelijking in twee variaties worden gemanipuleerd:

Ik = E / R

R = E / I

De wet van Ohm gebruiken

De wet van Ohm kan worden gebruikt om eenvoudige circuitproblemen op te lossen. Als een circuit bijvoorbeeld weerstanden heeft in een serie met weerstanden van 5 en 10, en de spanning over de eerste weerstand is gelijk aan 4 spanning, kunt u de stroom die door de tweede weerstand loopt en de spanning over dezelfde weerstand vinden met behulp van de drie varianten van de wet van Ohm.