Wat is captcha?

Kort voor cvolledig automated pPENBARE ttijdens test om te vertellen computers en hUmans apart, een techniek die door een computer wordt gebruikt om te bepalen of er interactie is met een mens of een andere computer. Omdat computergebruik alomtegenwoordig wordt en geautomatiseerde taken en services alledaags zijn, heeft de behoefte aan verhoogde beveiligingsniveaus geleid tot de ontwikkeling van deze manier voor computers om ervoor te zorgen dat ze met mensen omgaan in situaties waarin menselijke interactie essentieel is voor de veiligheid. Activiteiten zoals online handelstransacties, inzendingen van zoekmachines, webpeilingen, webregistraties, gratis registratie van e-mailservices en andere geautomatiseerde services zijn onderhevig aan softwareprogramma’s of bots die het gedrag van mensen nabootsen om de resultaten van de geautomatiseerde taken uitvoeren of kwaadaardige activiteiten uitvoeren, zoals het verzamelen van e-mailadressen om te spammen of het bestellen van honderden kaartjes voor een concert.

Om de digitale transactie te valideren, krijgt de gebruiker met behulp van het CAPTCHA-systeem een ​​vervormd woord te zien dat doorgaans bovenop een vervormde achtergrond wordt geplaatst. De gebruiker moet het woord in een veld typen om het proces te voltooien. Computers hebben moeite met het decoderen van de vervormde woorden, terwijl mensen de tekst gemakkelijk kunnen ontcijferen. Sommige CAPTCHA’s gebruiken nu afbeeldingen in plaats van woorden, waarbij de gebruiker een reeks afbeeldingen te zien krijgt en wordt gevraagd wat het gemeenschappelijke element is tussen alle afbeeldingen. Door dat gemeenschappelijke element in te voeren, valideert de gebruiker de transactie en weet de computer dat het om een ​​mens gaat en niet om een ​​bot.

Het woord openbaar in de term verwijst naar het feit dat het gebruikte algoritme openbaar wordt gemaakt in plaats van geheim te worden gehouden. Het idee is dat het doorbreken van de nauwkeurigheid van een CAPTCHA afhangt van kunstmatige intelligentie; het ontdekken van het algoritme zelf is geen oplossing voor de beveiligingsmaatregelen. De term is bedacht door Luis von Ahn, Manuel Blum en Nicholas J. Hopper van Carnegie Mellon University, en John Langford van IBM in 2000.