3d

Driedimensionaal (3D) is iets dat breedte, hoogte en diepte heeft. Onze fysieke wereld is driedimensionaal en we zijn in staat om 3D waar te nemen vanwege de dieptewaarneming in onze ogen. Met betrekking tot computers beschrijft 3D een afbeelding die de illusie geeft van diepte of variërende afstanden. Dit wordt vaak gebruikt in films, grafische afbeeldingen, computerspellen en virtual reality.

3D computerafbeeldingen

3D computergraphics genereren en tonen 3D-objecten in een tweedimensionale (2D) ruimte, zoals een beeldscherm. Terwijl pixels in een 2D-afbeelding de eigenschappen van positie, kleur en helderheid hebben, voegen 3D-pixels een diepte-eigenschap toe die aangeeft waar het punt op een denkbeeldige Z-as ligt. Wanneer veel pixels worden gecombineerd, elk met een eigen dieptewaarde, is het resultaat een 3D-oppervlak, een textuur genaamd. Naast texturen ondersteunt 3D-graphics ook meerdere objecten die met elkaar communiceren. Een solide object kan bijvoorbeeld een object erachter gedeeltelijk verbergen.

3D-films

3D-films zijn films die zijn gemaakt om een ​​illusie van 3D-diepte te geven, meestal met behulp van een speciale bril die door de kijker wordt gedragen. De eerste 3D-film kwam uit in 1922 en is geëvolueerd tot wat het nu is. Om 3D-video te maken, wordt stereoscopisch zicht gebruikt, wat betekent dat twee afzonderlijke afbeeldingen tegelijkertijd worden weergegeven, één voor elk oog. Objecten die dichterbij liggen, lijken meer van elkaar verwijderd dan objecten in de verte. Er zijn verschillende soorten 3D-brillen die samenwerken met projectie om ervoor te zorgen dat de film 3D wordt. Enkele voorbeelden zijn:

  • Rood / cyaan glazen (Anaglyfische verwerking): het originele 3D-systeem dat nu grotendeels buiten gebruik is.
  • Gepolariseerde filterglazen (Gepolariseerd lichtsysteem): het meest gebruikte systeem voor bioscopen vandaag.
  • LCD-sluiterbril (Active shutter-systeem): nieuwste bril op batterijen die hoogstwaarschijnlijk de standaard zal zijn voor 3D-televisie.

3D afdrukken

3D-printen, ook wel additive manufacturing genoemd, is het maken van een 3D, solide object van een digitaal bestand. Afdrukken kan worden gedaan met plastic, hars en zelfs metaal. Om een ​​3D-object af te drukken, moet een digitaal model worden gemaakt met behulp van Computer Aided Design (CAD). Het ontwerp wordt vervolgens geïmporteerd in 3D-printsoftware waar het model in lagen wordt gesneden om te worden gelezen door de 3D-printer. De printer produceert vervolgens lagen materiaal op elkaar. Industrieën die 3D-printen gebruiken, zijn onder meer onderwijs, prototyping en productie, geneeskunde, bouw en kunst.