Grijze invoer zijn goederen waarvan de distributiekanalen niet zijn goedgekeurd door de respectieve fabrikant of zijn officiële vertegenwoordiger in een land of regio. Afhankelijk van het land van herkomst kan dit proces legaal of illegaal zijn.
De verkoopprijzen voor een en hetzelfde produkt van een fabrikant kunnen van land tot land meer of minder verschillen, omdat zij gewoonlijk worden aangepast aan het gemiddelde inkomen en de algemene marktvoorwaarden aldaar. Als gevolg daarvan worden sommige goederen in het buitenland tegen aanzienlijk lagere prijzen aangeboden dan in Duitsland of in de EU als geheel. Als een handelaar dergelijke goederen invoert, kan hij het prijsvoordeel aan zijn klanten doorberekenen en waarschijnlijk grotere hoeveelheden verkopen of een hogere winstmarge behalen.
Het land van oorsprong van de grijze invoer is doorslaggevend
Bij grijze invoer moet een fundamenteel onderscheid worden gemaakt tussen de landen waaruit de goederen afkomstig zijn. Originele producten die legaal in de handel zijn in de landen van de EU of de EER (Europese Economische Ruimte) mogen uiteraard worden ingevoerd, d.w.z. zij zijn niet illegaal als grijze invoer. Dit is de basis van het beginsel van vrije handel binnen de EU.
De situatie is anders als de goederen bijvoorbeeld uit China of Vietnam komen – d.w.z. niet uit de Europese Economische Ruimte. In dit geval gaat het bij grijze invoer om parallelinvoer, die volgens het merkenrecht in Duitsland verboden is. Originele merkproducten mogen alleen worden gedistribueerd als de goederen voor het eerst in de EU of de EER op de markt zijn gebracht met de uitdrukkelijke toestemming van de merkeigenaar.
Inbreuken worden niet alleen bestraft met schadeclaims, maar kunnen ook leiden tot gevangenisstraffen van maximaal vijf jaar, afhankelijk van de ernst.
Kan een fabrikant grijze invoer verbieden?
In principe kan een fabrikant geen verbod opleggen als de goederen legaal in de EU en de EER zijn verhandeld. Hij heeft wel de mogelijkheid om overeenkomstige contracten te sluiten met zijn dealers en distributeurs, maar deze kunnen op hun beurt in strijd zijn met de antitrustwetgeving en dus ongeldig zijn. De juridische situatie is alleen duidelijk in het geval van grijze import uit regio’s buiten de Europese Economische Ruimte.
Hoe zit het met garantieclaims in het geval van grijze import?
De wettelijk gewaarborgde garantieclaims van de klant blijven onaangetast door de vraag of een product al dan niet een grijze import is. Indien een product gebreken vertoont, heeft de koper het recht te eisen dat de verkoper of dealer het gebrek gedurende een periode van twee jaar verhelpt.
De situatie is anders met de fabrieksgarantie, aangezien dit een zuiver vrijwillige prestatie is. Indien de fabrikant een garantie verleent zonder bijvoorbeeld grijze import uit te sluiten, moet hij in ieder geval aan zijn verplichtingen voldoen. Hij kan dit echter voorkomen door bepaalde clausules inzake regionale beperkingen.