Als de zender en de ontvanger van een boodschap of informatie zich niet in elkaars onmiddellijke nabijheid bevinden, bijvoorbeeld in een kamer, maar deze over een grotere of kleinere afstand uitwisselen, spreekt men van telecommunicatie.
De term telecommunicatie is samengesteld uit het Griekse woord “tele” (ver weg) en het Latijnse woord “communicare” (mededelen, gemeenschappelijk maken). In het Duits werd in het verleden ook wel de term “Fernmeldewesen” gebruikt met betrekking tot de technische eisen, maar deze wordt tegenwoordig nauwelijks meer gebruikt.
In de zin van de Telecommunicatiewet (§ 3 nr. 22) is telecommunicatie het technische proces van het zenden, overbrengen en ontvangen van signalen met behulp van telecommunicatieapparatuur. Dies impliziert, dass Sender und Empfänger über ein Medium, also über technische Kommunikationsmittel, verfügen müssen, um Nachrichten und Informationen über eine Distanz auszutauschen.
Die Informationen können als Sprache, Bild, Text oder in sonstiger Datenform übertragen werden. Die Entfernung spielt dabei keine Rolle. Das Telefongespräch von Nachbar zu Nachbar ist ebenso Telekommunikation wie ein Gespräch zwischen einem Astronauten in einem Raumschiff und einem Mitarbeiter in der Bodenstation.
Einige Beispiele für historische und moderne Telekommunikationsmittel:
- Boten und Kuriere
- Rauch- und Feuerzeichen
- Trommel- und andere Tonsignale
- Brieftauben
- Briefpost
- Telegrafie
- schnurgebundene Telefonie
- Teletex und Telefax
- Funkgeräte
- drahtlose telefonie
- Internet (bekabeld of draadloos)
Verschillende soorten telecommunicatie
In principe wordt onderscheid gemaakt tussen asynchrone en synchrone telecommunicatie. Bij asynchrone telecommunicatie wordt de informatie door de verzender opgeschreven of opgenomen, naar de ontvanger gezonden en pas na enige tijd waargenomen (brief, fax, antwoordapparaat, mailbox, e-mail). Synchrone TC beschrijft direct contact in twee richtingen (telefoon, chatprogramma, videoconferentie).
Een ander onderscheid betreft de signaaloverdracht. Dit kan fysiek (brief), optisch (vlagsignaal), akoestisch (trommels, misthoorn), bekabeld (klassieke telefoon) of draadloos (mobiele telefoon) zijn.
Moderne telecommunicatie
Wanneer we het tegenwoordig over telecommunicatie hebben, bedoelen we meestal de overdracht van informatie via kabel of radiotechniek, d.w.z. met elektronische middelen. Briefpost, telegrafie en fax zijn grotendeels vervangen door e-mails, SMS, mobiele telefonie en soortgelijke methoden.
De snelheid waarmee de moderne telecommunicatie werkt of kan werken is een essentiële voorwaarde voor ons economisch systeem of voor technische verworvenheden zoals de ruimtevaart. Wereldwijde handel en mondialisering zouden binnen het bestaande kader niet mogelijk zijn zonder telecommunicatie via kabel of satelliet. Hetzelfde geldt voor toekomstige trends zoals autonoom rijden, Industrie 4.0 of het internet van dingen.