Het Real-Time Transport Protocol (RTP) is een Internet protocol standaard die specificeert hoe programma’s real-time transmissie van multimedia data uitvoeren met gebruikmaking van unicast of multicast netwerkdiensten
Het Real-Time Transport Protocol (RTP) is een Internet protocol standaard die specificeert hoe programma’s real-time transmissie van multimedia data uitvoeren met gebruikmaking van unicast of multicast netwerkdiensten. RTP, dat oorspronkelijk werd gespecificeerd in Request for Comments (RFC) 1889 van de Internet Engineering Task Force (IETF), werd ontwikkeld door een werkgroep van de IETF Audio-Video Transport Working Group om videoconferenties met meerdere, geografisch verspreide deelnemers te ondersteunen. RTP wordt algemeen gebruikt bij internettelefonie. RTP zelf garandeert geen real-time transmissie van de multimediagegevens (omdat dit afhangt van de netwerkkenmerken), maar het verschaft de voorwaarden die nodig zijn om de inkomende gegevens met maximale efficiëntie te beheren.
De RTP combineert zijn eigen datatransport met een controleprotocol (RTCP); zo kan de levering van gegevens in grote multicast-netwerken worden gecontroleerd. Monitoring stelt de ontvanger in staat pakketverlies te detecteren en vertragingen te compenseren. Beide protocollen werken onafhankelijk van de onderliggende transport- en netwerklaagprotocollen. De informatie in de RTP-kop vertelt de ontvanger hoe de gegevens moeten worden gereconstrueerd en beschrijft hoe de bitstromen van de codec worden gepakketiseerd. In het algemeen is RTP gebaseerd op het User Datagram Protocol (UDP), hoewel het ook andere transportprotocollen kan gebruiken. Zowel het Session Initiation Protocol (SIP) als H.323
RTP-componenten omvatten: een volgnummer dat kan worden gebruikt om verloren pakketten te detecteren; een payload-identifier die de specifieke mediacodering beschrijft zodat deze kan worden aangepast in geval van bandbreedteschommelingen; een frame-indicator die het begin en einde van elk frame markeert; een bron-identifier die de oorsprong van het frame identificeert; en cross-mediasynchronisatie die gebruik maakt van tijdstempels om verschillende vertragingen binnen een enkele stroom te detecteren en te compenseren.
RTPC-componenten omvatten: Quality of Service (QoS) feedback over bijvoorbeeld het aantal verloren pakketten, de rondreistijd en jitter, zodat bronnen hun datatransmissiesnelheden dienovereenkomstig kunnen aanpassen; mechanismen voor sessiecontrole die abonnees in staat stellen een RTCP BYE-pakket te verzenden om aan te geven dat zij de sessie beëindigen; een identificatiecode die de naam, het e-mailadres en het telefoonnummer van een abonnee bevat als informatie voor andere abonnees; en cross-mediasynchronisatie die de synchronisatie van onafhankelijk van elkaar verzonden audio- en videostromen mogelijk maakt.
Compressed RTP (CRTP), gespecificeerd in RFC 2509, is ontworpen om de headergrootte van IP, UDP en RTP te beperken. Het is echter ontworpen om te werken met betrouwbare en snelle huurlijnen. Onder minder dan optimale omstandigheden, waar grote vertragingen, pakketverlies en onjuiste pakketvolgorde aan de orde van de dag zijn, biedt CRTP geen bevredigende ondersteuning voor Voice over IP (VoIP)-toepassingen. Een andere aanpassing, Enhanced CRPT (ECRPT), is gedefinieerd in een andere Internet draft om dit probleem te ondervangen.