Terwijl is er bijna niets meer dat niet via internet kan worden gekocht. Geen wonder dat de rechtbanken steeds meer te maken krijgen met internethandel en de bijzondere kenmerken ervan. Een recente uitspraak over het herroepingsrecht is verheugend voor handelaren. Niettemin blijven geschillen onvermijdelijk. En ook het mededingingsrecht herbergt het gevaar van waarschuwingen.
Het Landgericht Rotenburg Wümme (AG) heeft onlangs een positieve uitspraak gedaan over het herroepingsrecht. Het Hof bevestigde de vraag of een handelaar na een daadwerkelijke herroeping in bepaalde gevallen de geretourneerde goederen als “nieuwe goederen” mag doorverkopen. Een koper had geklaagd omdat de gegevens voor een VoIP- en eMail-dienst al waren ingevoerd op de mobiele telefoon die hij als “nieuw” had gekocht. Deze telefoon, zo concludeerde de koper haarscherp, was al door iemand gebruikt, dus kon hij niet meer “nieuw” zijn. Hij eiste een verlaging van de koopprijs.
De rechtbank wees de claim af, omdat de telefoon door een andere koper was geretourneerd na een herroepen internetbestelling. Deze eerste koper had het apparaat getest. De gedetailleerde functionele test van een technisch apparaat, die ook de invoer van gegevens kan omvatten – bijvoorbeeld om een eMail-dienst te controleren – maakt een apparaat nog niet “gebruikt”, aldus de rechtbank Rotenburg.
Hierbij verwees de rechtbank ook naar de modelinstructie voor herroeping (bijlage 2 bij § 14 BGB-Info-Verordnung), waarin staat dat de “ingebruikneming” van een goed niet begint met de loutere controle ervan, maar pas wanneer men het behandelt “als zijn eigendom”. Omgekeerd verduidelijkt de modelinstructie dat een koper geen vergoeding verschuldigd is voor de verslechtering van een geretourneerd goed als de “verslechtering uitsluitend te wijten is aan het onderzoek ervan”.
Nieuwe goederen ondanks test
Het is zeker dat niet elk geretourneerd goed ook na deze uitspraak weer als “nieuw” verkocht zal kunnen worden. Het besluit wijst echter in de goede richting. Er wordt immers steeds meer gebruik gemaakt van de mogelijkheid tot herroeping bij transacties op afstand. Indien elke inspectie, hoe klein ook, de goederen tot “tweedehandsgoederen” zou maken, zou de economische schade voor de handelaars enorm zijn.
Wat daarentegen minder prettig is voor de handelaars, is dat nog niet onomstotelijk is vastgesteld voor welke produkten bij verkoop op afstand het herroepingsrecht niet geldt. In § 312d, lid 4, van het Duitse burgerlijk wetboek (BGB) worden enkele gevallen opgesomd waarin herroeping is uitgesloten. Door de algemene formulering van de bepaling zijn geschillen echter voorgeprogrammeerd. Bijvoorbeeld, welke goederen zijn “duidelijk afgestemd op de persoonlijke behoeften van de klant”?
Het mededingingsrecht is ook een constante gast bij verkoop op afstand. Hoe beschrijf ik goederen correct? Wat mag ik adverteren? Soortgelijke vragen rijzen elke dag.
Verzendingsrisico voor rekening van handelaar
Het Landgericht Hamburg (LG) heeft eind 2007 nogmaals verduidelijkt dat “reclame met voor de hand liggende feiten” misleidend en ontoelaatbaar is. Uitgangspunt was de verwijzing naar vervoer met “verzekerde verzending”.
Maar: in het geval van postorderhandel met consumenten draagt de handelaar hoe dan ook het verzendingsrisico overeenkomstig artikel 474, lid 2, van het Duitse burgerlijk wetboek. Als de goederen tijdens het vervoer voor de handelaar verloren gaan, hoeft de koper er ook niet voor te betalen.
Zo verzekerd verzenden is uitsluitend in het belang van de verkoper, die ook voor de verzekering moet betalen. Het kan best waar zijn dat de zending verzekerd is. De verwijzing hiernaar wordt ontoelaatbaar indien zij bij de klant de indruk wekt dat hij een speciale dienst krijgt. Een opmerking als: “Verzekerde verzending – kosten voor de verkoper” zou echter nog steeds toelaatbaar moeten zijn.
De arresten
- AG Rotenburg Wümme: Dossiernummer 5 C 350/07
- LG Hamburg: Dossiernummer 315 O 888/07
.