Een van de belangrijkste onderzoeken waarop de laatste ruimtemissies zich hebben gericht is dat van water op Mars: hier is wat de laatste studies zeggen.
Het zoeken naar water op Mars in vloeibare toestand is een van de grote uitdagingen van het moderne ruimteonderzoek, en er zijn veel studies in deze richting. Het belang van deze variabele is te danken aan het feit dat water levensvormen in staat stelt te overleven.
Dus de missies van de laatste jaren zijn juist op deze richting gericht. Kortom, de ontdekking van water op Mars is een ontdekking die zou leiden tot grote ontwikkelingen in de zoektocht naar levensvormen en vooral in de toekomstige hypothese van een kolonisatie van de planeet.
Is er water op Mars?
Dus er kan gezegd worden dat er water op Mars is? De Mars Exploration Rover-missie is erop uitgestuurd om de aanwezigheid van deze kostbare vloeistof op de rode planeet te verifiëren, en heeft de aanwezigheid vastgesteld van een mineraal, potloden, die zich normaal op aarde vormen wanneer er water aanwezig is. Niet alleen dat, maar er zijn ook sedimentaire structuren ontdekt die vloeibaar moeten zijn geweest om te kunnen zijn gevormd.
In het kort, er is vastgesteld dat er in het verleden vloeibaar water op Mars aanwezig was. Dit is dus een mogelijke voorwaarde, uitgaande van de studie van het temperatuur/druk-interval: er zijn namelijk grote gebieden van de planeet waar het interval dat de aanwezigheid van vloeibaar water mogelijk maakt, wordt aangetroffen. Bovendien hebben sommige sondes bewijzen gefotografeerd dat er nu water uit scheuren in de grond komt.
Waar is het water op Mars gebleven?
Ter midden van de talrijke studies die de laatste jaren over dit onderwerp zijn verricht, komt er ook een nieuwe hypothese naar voren. In werkelijkheid is het water dat miljarden jaren geleden overvloedig op het aardoppervlak aanwezig was, niet verdwenen, maar zit het gewoon verborgen in de rotsen. In een studie die door Californische onderzoekers is gepubliceerd in het tijdschrift Science, zijn de gegevens bijeengebracht die de afgelopen decennia zijn verzameld door sondes en robots die naar het Marsoppervlak zijn gestuurd.
De hypothese over de aanwezigheid van water op Mars is gebaseerd op het feit dat Mars een planeet is die sterk lijkt op de aarde, en dat uit de vorm van Mars blijkt dat er meer dan 3 miljard jaar geleden, met meren, oceanen en rivieren, enige vorm van leven zou kunnen zijn geweest. Daarna, ongeveer 1,5 miljard jaar geleden, was er een turbulente fase die de atmosfeer veranderde, waardoor deze dor en koud werd.
De nieuwste studies
De analyse van de chemische samenstelling van meteorieten van de rode planeet op verschillende tijdstippen heeft het mogelijk gemaakt sporen van water op Mars op verschillende tijdstippen te bestuderen. Zeker toen de atmosfeer van de planeet zwaarder was, maakte de druk de aanwezigheid van vloeibaar water op Mars mogelijk.
Nu kan, volgens berekeningen van onderzoekers in het Abiboo-project, de grote massa water die destijds op de planeet aanwezig was, niet in 4 miljard jaar zijn uitgeput. Een groot deel ervan zou vastzitten in het gesteente op de planeet, terwijl slechts een deel in de atmosfeer lijkt te zijn verdampt. Daarom is het nu natuurlijk moeilijk vast te stellen hoeveel water er op Mars is, of beter gezegd hoeveel er nog over is. Het nieuwe wetenschappelijke model waarop de wetenschappers zich baseren, zal, indien het betrouwbaar is, het mogelijk maken de geschiedenis van de evolutie van de planeet te herschrijven.
De aanwezigheid van water op Mars in verschillende tijdperken
Uit de morfologische vorm valt ongetwijfeld af te leiden hoe het ooit grote massa’s water heeft bevat: er zijn namelijk vele droge rivierbeddingen, meren en zeeën, die, toen ze vol waren, duidelijk aanzienlijke hoeveelheden water hebben bevat. Op het noordelijk halfrond schijnen er zelfs oceanen te zijn geweest.
Nu zijn er waarschijnlijk zoutwateraquifers en meren in de ondergrond, terwijl er bevroren water is in de poolijskappen en ook onder het oppervlak van de planeet.
De ontdekking van een meer
Een van de ontdekkingen die ruimteonderzoekers hebben gedaan, is dat van een meer, dat zich op de zuidpool van de planeet bevindt en bedekt is met een ijslaag van 1,5 km dik. De grootte is ongeveer twintig kilometer in diameter, en wat het mogelijk maakt om vloeibaar te blijven is de druk van het overliggende ijs.
De ontdekking werd gedaan door een sonde van het Europese ruimteagentschap in 2018, en het werk van een groep jonge wetenschappers. Een zeer belangrijke ontdekking, die de aanwezigheid van sporen van water op Mars bevestigt, maar vooral omdat het erop lijkt dat er nog andere soortgelijke meren onder de grond zijn. En dit brengt wetenschappers dichter bij de hypothese van de mogelijkheid van levensvormen op de rode planeet.