4G LTE is een afkorting voor vierde generatie Long Term Evolution die is ontwikkeld door het 3rd Generation Partnership Project. LTE is een bepaald type 4G dat is ontworpen om een snelle mobiele internetervaring te bieden die 10 keer sneller is dan 3G-snelheden voor mobiele apparaten zoals smartphones, tablets, notebooks en draadloze hotspots. 4G LTE heeft tot doel de internetervaring op een mobiel apparaat hetzelfde te maken als op een thuiscomputer.
In 2008 eiste de Internationale Telecommunicatie-unie dat alle diensten die gebruikmaken van 4G moesten voldoen aan bepaalde snelheids- en verbindingsnormen, waardoor de kloof tussen 3G en 4G enorm werd in termen van service en mogelijkheden. Om de kloof te overbruggen, werd LTE gecreëerd om een ”langetermijnevolutie” naar de 4G-standaard te vertegenwoordigen. Kortom, 4G LTE is beter dan 3G, maar niet zo goed als echte 4G, hoewel het verschil tussen LTE en echte 4G misschien niet erg merkbaar is.
4G LTE is een van de vele concurrerende 4G-standaarden, samen met Ultra Mobile Broadband en WiMax (IEEE 802.16). Meer dan 800 operators ondersteunen LTE-gebruik voor meer dan 4 miljard gebruikers wereldwijd.
4G LTE versus 5G
Mobiele telefoonbedrijven begonnen met de implementatie van 5G in 2019. 5G maakt gebruik van meer geavanceerde radiotechnologie, waardoor het downloaden en uploaden van gegevens veel sneller gaat. Terwijl 4G LTE minder masten vereist die kilometers van elkaar verwijderd zijn, gebruikt 5G veel kleine cellen die dichter bij elkaar zijn geplaatst. Deze stations kunnen op straatverlichting of aan de zijkant van een gebouw worden geplaatst.
In theorie haalt 4G LTE snelheden tot 150 Mbps download en 50 Mbps upload. (In werkelijkheid zijn de snelheden meer als 20 Mbps download en 10 Mbps upload.) 5G haalt theoretisch snelheden van meer dan 10 Gbps.
5G bevindt zich nog in de ontwikkelingsfase, dus de dekking is beperkt.