Mario Dönnebrink, CEO bij d.velop denkt terug aan Windows 3.11 for Workgroups, LAN parties en de eeuwige ruzie tussen Redhat en Suse. Voor de toekomst verwacht hij een – zo u wilt – samensmelting van mens en machine, bijvoorbeeld door middel van nanobots.
Wat komt spontaan in u op als u denkt aan IT in de afgelopen 25 jaar?
Dönnebrink: Spontaan komen er dingen in u op, waarvan sommige u vandaag de dag aan het lachen of zelfs een beetje weemoedig maken: Intel 486 computers zonder netwerkbesturingssysteem en dan: Windows 3.11 for Workgroups en Linux, BNC-kabels en LAN-partijen! Over feesten gesproken: pauzes en feesten op de CeBIT-beurs. Ik denk aan de “Y2K bug”, die in bijna alle gevallen geen bug was – maar goed voor de groei van de industrie. Ik denk aan Linux besturingssystemen en de eeuwige onenigheid: Redhat vs. Suse, OS/2, Sun Solaris, Novell Netware, Unix. Windows zou trouwens nooit aanslaan, noch op de desktop, noch op de servers, net zoals het internet nooit zou aanslaan, en dat ondanks het feit dat ik in 1994 al met veel moeite een website en een e-mailadres had opgezet en met een razendsnelle 14.400 bit/s onderweg was. Vandaag hebben we het daarentegen over het echt netwerken van alles en hoe snel en op welke gebieden AI ons kan ondersteunen. De reikwijdte van deze ontwikkelingen is enorm.
Welke toekomstvisie heeft u voor IT in 10 jaar voor ogen?
Dönnebrink: “Voorspellingen zijn moeilijk, zeker als ze de toekomst betreffen.” Deze zin, vaak toegeschreven aan Mark Twain, heeft veel waarheid. Maar mijn voorspelling is dit: Ik zie uiterst gebruiksvriendelijke, intuïtieve systemen en diensten, invoermogelijkheden via stemherkenning en oogvolging, misschien ook via gedachtecontrole, zoals nu al mogelijk is met moderne kunstprothesen. Beginnend met een immense groei in wearables, die in toenemende mate computers en smartphones zullen vervangen, smelten mens en machine steeds meer samen. Nanobots zullen niet alleen toepassingen vinden in de geneeskunde. Software, en AI in het bijzonder, zal dus doordringen tot alle gebieden van het leven, zelfs voor het uitvoeren van veeleisende en creatieve taken, en het gebruik ervan zal steeds vanzelfsprekender, gemakkelijker, maar ook doeltreffender worden. De productiviteit zal daardoor sterk toenemen en de menselijke arbeid zal afnemen. Nee, dit is geen horrorscenario, maar een zeer positieve ontwikkeling – zolang dit van meet af aan sociaal en politiek constructief wordt vormgegeven.