De Engelse term MTBF (Mean Time Between Failures) verwijst naar de gemiddelde bedrijfstijd van elektrische eenheden tussen twee defecten. Het is een zuiver statistische grootheid die wordt gebruikt om de betrouwbaarheid van componenten weer te geven.
In de definitie van de Internationale Elektrotechnische Commissie (IEC 60050) wordt MTBF gedefinieerd als “de verwachte waarde van de bedrijfstijd tussen twee opeenvolgende defecten”. De waarde geldt alleen voor onderdelen, apparatuur of installaties die worden gerepareerd. Voor eenheden die niet worden gerepareerd, is er de specificatie Mean time To Failure (MTTF), die de gemiddelde levensduur beschrijft.
Mogelijkheden voor het definiëren van MTBF
In het bedrijfsmanagement wordt MTBF beschouwd als een belangrijke prestatie-indicator (KPI). Vaak wordt bij de ontwikkeling van nieuwe producten een vooraf bepaalde MTBF als basis- of streefwaarde gehanteerd. In dergelijke gevallen kan de waarde worden gebaseerd op bestaande ervaring of worden bepaald met behulp van intensieve en gedetailleerde tests.
Een andere manier om MTBF te definiëren is het analyseren van bekende factoren in een product. Het is niet ongebruikelijk dat fabrikanten informatie verstrekken over de MTBF om een betrouwbaarheidsindicator voor een artikel te geven. Gebruikers kunnen op hun beurt het kengetal gebruiken als basis voor de planning van service- en onderhoudsintervallen.
Een voorbeeld: voor LCD-schermen bedraagt de typische Mean Time Between Failures bij normale helderheidsinstellingen gemiddeld ongeveer 40.000 uur. Uitgaande van acht uur werking per dag, zou dit overeenkomen met een tijd van 13 jaar. Kopers van een dergelijke monitor kunnen dit cijfer gebruiken om te berekenen hoe hoog hun budget voor beeldschermen in de nabije toekomst zal moeten zijn.
De berekening wordt ingewikkelder wanneer de waarde moet worden bepaald voor een totaalsysteem dat bestaat uit verschillende componenten met verschillende MTBF’s en dat alleen functioneert wanneer alle subsystemen naar behoren functioneren.