Regressietesten, ook wel verificatietesten genoemd, is het selectief opnieuw testen van een softwaresysteem dat is aangepast om ervoor te zorgen dat eventuele bugs zijn verholpen en dat geen andere eerder werkende functies zijn mislukt als gevolg van de reparaties en dat nieuw toegevoegde functies hebben geen problemen veroorzaakt met eerdere versies van de software.
Regressietesten en patches
Regressietests worden gestart nadat een programmeur heeft geprobeerd een herkend probleem op te lossen of broncode heeft toegevoegd aan een programma dat mogelijk per ongeluk fouten heeft geïntroduceerd. Het is een kwaliteitscontrolemaatregel om ervoor te zorgen dat de zojuist gewijzigde code nog steeds voldoet aan de gespecificeerde vereisten en dat de ongewijzigde code niet is beïnvloed door de onderhoudsactiviteit.
Dit type softwareherhaling is een gebruikelijke benadering van ontwikkelaars nadat patches of bugfixes zijn ontwikkeld. In dit scenario zorgt regressietest ervoor dat de wijzigingen geen nadelige invloed hebben op de software of het systeem en geen problemen veroorzaken elders in de applicatie.
Gemeenschappelijke strategieën
Hoewel er geen duidelijke regressietestprocedures zijn voor alle software en scenario’s, omvatten de gebruikelijke strategieën de volgende:
- Test grote oplossingen onmiddellijk
- Let op nieuw geïntroduceerde bijwerkingen
- Regressietest elke bug
- Focus op functionaliteit
- Ontwikkel een bibliotheek met tests die u met elke nieuwe versie van het programma kunt uitvoeren
- Traceer, volg en log alles