Rob Spence heeft zijn ontbrekende oog vervangen door een draadloze camera die zijn hele leven opneemt vanuit een bepaald gezichtspunt
Meer dan een voorbijgaand fenomeen, is dit een trend die een groeiend aantal mensen over de hele wereld voor zich wint. Het aantal cybernetische implantaten in het lichaam van mensen die nog in leven zijn, groeit snel en lijkt niet meer te stoppen.
De redenen waarom mensen een chip of sensor in hun lichaam implanteren zijn velerlei. Sommigen doen het bijvoorbeeld om hun vitale functies continu te controleren en gegevens te verkrijgen voor later gebruik. Anderen doen het om hun fysieke prestaties te verbeteren en op te voeren. En tenslotte zijn er mensen die het uit noodzaak doen: mensen met lichamelijke beperkingen of handicaps die een cybernetisch implantaat gebruiken om een gebrek van welke aard dan ook te compenseren. Dit is het voorbeeld van Rob Spence, een Canadese videomaker met een fotosensor in plaats van een oog en bedenker van het Eyeborg-project.
De man met een camera in zijn oog
Het project kreeg vorm toen Spence besloot zijn prothetische oog te laten vervangen door een draadloze camera, maar vond pas praktische toepassing toen de Canadese filmmaker in zijn carrière zijn gelijke ontmoette bij de startup RF Links. Rond de millenniumwisseling begon Rob Spence, met de hulp van het bedrijf, Phil Bowen (oogarts) en Kosta Grammatis (ingenieur), aan het ontwerp van zijn eigen bionische oog, uitgerust met een draadloze camera.
Video van de eerste persoon
Het gemaakte implantaat is niet verbonden met de oogzenuw van Rob Spence en stelt hem niet in staat zijn gezichtsvermogen terug te krijgen. De Canadees wilde een unieke videocamera waarmee hij echte ‘first-person’-video’s kon maken en video’s en films kon maken vanuit een uniek subjectief perspectief.
Het doel van het Eyeborg-project was vanaf het begin duidelijk: het creëren van een live online streamingplatform waarmee internetgebruikers alles kunnen zien wat Spence ziet, vanuit zijn unieke gezichtspunt. Dit is echter pas de tweede fase van het project: op dit moment filmt en registreert het cybernetische oog alleen op draadloze media. De tot dusver opgenomen beelden zijn gebruikt voor het maken van een documentaire, maar de ontwikkeling van het Eyeborg-project vordert gestaag.