De sleutel zit in enkele elementaire deeltjesgolven genaamd “muonen”. We staan op het punt uit te vinden wat er in de piramiden zit.
Al geruime tijd wordt in de verbeelding van sciencefictionschrijvers – en samenzweringsfanaten – geoefend op wat we nog niet weten over de piramiden. De mysteries die worden bewaakt door de reusachtige graven van de oude Egyptenaren, waarvan de beroemdste zich op de vlakte van Gizeh bevinden (die van Cheops, Chephren en Mycerinus), hebben natuurlijk niets te maken met buitenaardse wezens of vreemde magie, maar dat betekent niet dat er geen verrassende en fascinerende mysteries achter schuilgaan.
Het probleem is nu om in de piramiden te kijken
Het probleem is nu om in de piramiden te kijken: ja, want in de benauwde kamers en gangen van de tombes, die niet bedoeld waren om bezocht te worden, en die, inderdaad, beschermd moesten worden tegen rovers van alle tijden, kwam de lucht lange, lange tijd niet door. Een plotselinge zuurstofstoot zou daarom de schatten kunnen ruïneren die zich bevinden in de binnenruimten van de structuren met een vierkante of rechthoekige basis en, zoals de naam al doet vermoeden, een piramidale vorm.
Om het probleem te omzeilen, hebben de geleerden eerst hun verkenningsambities bevroren en zich voorlopig neergelegd bij de ontoegankelijkheid van de kolossale grafmonumenten. Daarna gingen ze aan de slag met technologieën. De doorbraak kwam met een ruimtetechnologie die gebruik maakt van het muon: “Ze kunnen door tientallen meters beton heen. Ze gaan zelfs door je lichaam zonder iets te doen,” zei een natuurkundige aan de Universiteit van Glasgow. Ze zijn alomtegenwoordig, doordringend en vrij. Ze zijn overal en maken deel uit van de natuurlijke omgeving.” Het zijn golven van elementaire deeltjes die ongeveer zo groot zijn als een elektron, maar 200 keer zo doordacht.
Hoe de sensationele ontdekking van een geheime kamer in Gizeh tot stand kwam
Dankzij het muon, dat effectiever is dan röntgenstraling, kunnen wetenschappers ‘door muren heen kijken’. Zelfs als ze gigantisch dik zijn, zoals in het geval van de iconische oude bouwwerken van Egypte. In 2017 ontdekten archeologen dankzij de muon een enorme, voorheen onbekende holte in de diepte van de grootste van de drie piramides, de Piramide van Gizeh. Het gaat waarschijnlijk om een 30 meter grote kamer boven de Grote Galerij, de gang die van de kamer van de koningin naar de sarcofaag van de farao leidde.
De ontdekking, een van de belangrijkste van de 21e eeuw, en die door geen enkele theorie was voorspeld, werd mogelijk gemaakt dankzij ScanPyramids, dat met het muon werkt. Wie weet wat het gebruik van deze uiterst effectieve elementaire deeltjesgolven ons in de komende jaren van historisch onderzoek nog meer zal vertellen.
De in de plooien van de tijd verborgen geheimen blijven onderzoekers fascineren: zij hebben een virus van 15 duizend jaar geleden ontdooid en zijn op zoek gegaan naar de geheimen van Atlantis.
Giuseppe Giordano