De technologische vooruitgang heeft de kwaliteit van ons leven ongetwijfeld aanzienlijk verbeterd. Niet alleen in strikt functionele aspecten, maar ook in luxe- en amusementssectoren, waaronder TV’s. Wanneer we tegenwoordig een nieuwe TV of monitor voor onze PC kopen, moeten we rekening houden met verschillende oplossingen en modellen die gebruik maken van verschillende en steeds geavanceerdere technologieën.
U zult in de winkels voor consumentenelektronica ook TV’s van de nieuwe generatie zijn tegengekomen met de labels NanoCell en OLED, twee heel verschillende soorten TV’s die vaak met vergelijkbare kenmerken op de markt worden gebracht. In werkelijkheid hebben zij hun eigenaardigheden en daaruit voortvloeiende voor- en nadelen.
Om het paneel te kiezen dat het best aan onze behoeften beantwoordt, is het dus raadzaam te weten wat deze acroniemen betekenen, en wat de onderscheidende kenmerken zijn van de panelen die de ene of de andere configuratie gebruiken. In feite gaan we samen een NanoCell vs OLED korting geven, zodat we alle belangrijke verschillen kunnen analyseren en op veilig kunnen spelen bij het kopen.
Wat NanoCell betekent
Voordat we ons richten op het NanoCell vs OLED contrast, is het een goed idee om naar elk van de twee technologieën afzonderlijk te kijken. Te beginnen met NanoCell, ontwikkeld door ingenieurs van de Zuid-Koreaanse reus LG. Het werd gecreëerd met het doel het kleurbereik en de kijkhoek te vergroten door middel van een zeer dunne laag nanodeeltjes, slechts één nanometer groot.
Deze tv’s lijken sterk op traditionele lichtemitterende diodes, d.w.z. leds, en op televisies met vloeibare kristaldisplays, de canonieke lcd’s. Het belangrijkste verschil is de achtergrondverlichting en de mogelijkheid om dezelfde resolutie te bieden als andere 4K-tv’s, maar met de toevoeging van een laag nanodeeltjes tussen de vloeibare kristallen en het scherm.
Dit maakt ze meer vergelijkbaar met OLED-tv’s, en verbetert de levendigheid, verzadiging en nauwkeurigheid van de weergegeven kleuren drastisch. Allemaal zonder de dynamische filters te activeren. NanoCells zijn er in verschillende diagonale maten en ondersteunen allemaal 4K UHD met HDR, terwijl modellen die tot 8K gaan zeldzamer zijn.
De bediening is ook heel eenvoudig. Zoals bekend bestaan de pixels van een tv-scherm uit rood, groen en blauw, en de combinaties daarvan leveren een miljard mogelijke kleuren op, met het risico dat de projectie van een enkele pixel op een aangrenzende pixel wordt gesuperponeerd, waardoor de kleuren op het tv-scherm een vertekend beeld geven.
De nanocellen absorberen echter een dun gebied van golflengten tussen groen en rood, en fungeren als een filter om rood licht te absorberen bij een groene subpixel en omgekeerd. Licht dat, voor de niet-ingewijden, bijdraagt tot de desaturatie van de twee kleuren. Zoals eerder gezegd, resulteert dit in een breder kleurenspectrum en een grotere kijkhoek dan een conventionele LED-TV.
De zuiverheid van de wit- en zwarttinten die we op het scherm zien, verbetert ook. De kwaliteit is zelfs nog beter bij modellen die zijn uitgerust met Full Array Local Dimming, ook bekend als FAD, waarmee de achtergrondverlichting van de tv in donkere gebieden wordt gedimd, waardoor het zwart en de schaduwen donkerder worden en het dynamische bereik van het scherm wordt verbeterd.
Wat is OLED-technologie
Na te hebben besproken hoe panelen met NanoCell-technologie werken, gaan we nu in op OLED, oftewel Organic Light Emitting Diode. Dit type oplossing, dat duurder is dan de vorige maar minder energie verbruikt, maakt gebruik van de elektroluminescentie-eigenschappen van organische materialen, met name geleidende polymeren. Op deze manier kan het organische LED-paneel zowel het licht als de kleur van de individuele pixel genereren, waardoor het achtergrondverlichtingspaneel overbodig wordt. In de praktijk wordt elke pixel afzonderlijk verlicht.
De OLED-modellen zullen dan veel dunner zijn dan hun LCD-tegenhangers, terwijl ze tegelijkertijd een oneindig contrast, een zeer hoge visuele kwaliteit en aanzienlijke energiebesparingen bieden. Een ander voordeel is dat het met deze nieuwste technologie mogelijk is om toegang te krijgen tot wat gewoonlijk wordt aangeduid als “echt zwart” of “absoluut zwart”, waarbij delen van de TV volledig donker kunnen zijn.
Dit is mogelijk omdat wanneer de TV-zone zwart is, de pixels effectief worden gedeactiveerd, of uitgeschakeld als u dat liever hebt. Dit resulteert in een absolute zwartdiepte die niet overgaat in blauwe of grijstinten, in tegenstelling tot bij LED-TV’s.
Het is een feit dat, de kleine punten van kritiek buiten beschouwing gelaten, OLED-panelen een zeer hoog dynamisch bereik hebben, juist omdat elke pixel afzonderlijk wordt belicht. Bij LED-schermen veroorzaakt achtergrondverlichting door middel van LED-strips die langs de zijkanten van het paneel zijn aangebracht, een ongelijkmatige verlichting, wat niet het geval is bij OLED-panelen, die niet van achteren hoeven te worden verlicht.
Als we voor een dergelijk model kiezen, kiezen we dus voor een ongelooflijk gedetailleerd beeld, met levendige kleuren, een hoog contrast en een duidelijk dynamisch bereik. Zozeer zelfs dat zij zeer gewaardeerd worden door TV-deskundigen en fotografen. Tot slot moet worden opgemerkt dat de meeste OLED-tv’s snelle responstijden en een lage inputlag hebben, waardoor ze geschikt zijn voor mensen die op zoek zijn naar een gaming-tv en voor mensen die brede kijkhoeken willen.
Aan de andere kant brengen OLED-tv’s het risico van inbranden met zich mee, wat optreedt wanneer een beeld ‘inbrandt’ op het scherm. Gelukkig gebeurt dit meestal pas na duizenden gebruiksuren, tenzij er structurele fouten in de productie zitten.
NanoCell vs OLED: voors en tegens
Nu we de kenmerken en de aard van OLED- en NanoCell-schermen nauwkeurig hebben omschreven, kunnen we ons tot slot wijden aan de eigenlijke vergelijking tussen de twee technologieën. De NanoCell vs OLED clash moet gebaseerd zijn op een aantal fundamentele kenmerken die in overweging moeten worden genomen bij de aankoop van een nieuwe televisie. Het eerste is de diepte van zwarttinten, een aspect waarin OLED-modellen uitblinken.
Deze kunnen absolute zwarttinten garanderen door afzonderlijke onderdelen uit te schakelen wanneer deze niet nodig zijn. NanoCell-schermen daarentegen worden door LED’s van achteren verlicht, waardoor ze niet dezelfde zwartdiepte kunnen bieden en vaak naar grijs neigen, hoewel de optionele functie die bekend staat als lokaal dimmen alleen de zwarte delen van het scherm kan dimmen.
Zoals hierboven vermeld, verbetert de filtering van de nanodeeltjespanelen de lage kijkhoek die kenmerkend is voor LED-TV’s, die altijd hebben geleden onder het probleem dat het beeld op het scherm veel meer wordt uitgebleekt wanneer we vanuit een meer schuine positie naar de TV kijken. De kijkhoek van NanoCell TV’s is echter nog steeds beperkt wanneer er vanuit een hoek van 60-70° naar wordt gekeken.
Met OLED’s wordt het een stuk aantrekkelijker, aangezien organische LED-technologie absoluut in staat is om een goede kleurgetrouwheid te behouden, zelfs bij hoeken van bijna 90%, voordat de kijker enige daadwerkelijke kleurvervorming kan waarnemen. Laten we verder gaan met bewegingsonscherpte, het effect van het onscherp maken van een object dat zeer snel beweegt op het scherm.
Oled-tv’s presteren in dit opzicht ook beter, aangezien pixels de mogelijkheid hebben om onmiddellijk van toestand te veranderen. Als tv’s die nog steeds door leds worden verlicht, hebben NanoCell-tv’s moeite met snel bewegende onderwerpen op het scherm: elke pixel op het paneel heeft een paar milliseconden nodig om van toestand te veranderen, waardoor het typische vervelende wake-effect ontstaat.
Het is niet mogelijk om bij een vergelijking tussen NanoCell en OLED met zekerheid vast te stellen welke technologie efficiënter is als we kijken naar het kleurengamma. Het is geen verrassing dat dit aspect van model tot model kan verschillen, en zelfs tussen verschillende fabrikanten op de markt aanzienlijke verschillen vertoont. In het algemeen kunnen we zeggen dat OLED TV’s een goed kleurengamma bieden, maar de NanoCell-technologie heeft de prestaties ervan daadwerkelijk verbeterd en het kleurenpalet in nieuwe richtingen geduwd.
Het nanodeeltjesfilter op de rode en groene kleurenband dient in feite om de nauwkeurigheid van het beeld te verbeteren, dat er helder en gedetailleerd uitziet. Bovendien heeft dit type paneel zelfs bij maximale helderheid een goed algemeen kleurniveau, terwijl concurrerende OLED’s soms de neiging hebben om te verzadigen.
Kortom, onze analyse toont aan dat OLED’s een betere beeldkwaliteit, betere gamingprestaties, een lager energieverbruik, diepere zwarttinten, helderdere witten en werkelijk schitterende kleuren bieden. Om nog maar te zwijgen van de ongelooflijk grote kijkhoek. NanoCell TV’s zijn echter bij uitstek geschikt voor gebruik in kamers met meer licht en hebben niet het eerder genoemde risico van inbranden dat OLED heeft. NanoCell TV’s zijn ook veel goedkoper dan OLED TV’s.