(V.) (1) Om een opslagmedium, meestal een schijf, voor te bereiden voor lezen en schrijven. Wanneer u een schijf formatteert, wist het besturingssysteem alle boekhoudkundige informatie op de schijf, test het de schijf om er zeker van te zijn dat alle sectoren betrouwbaar zijn, markeert het beschadigde sectoren (dat wil zeggen de sectoren met krassen) en maakt het interne adrestabellen die het later gebruikt om informatie te vinden. U moet een schijf formatteren voordat u deze kunt gebruiken.
Merk op dat het opnieuw formatteren van een schijf niet de gegevens op de schijf wist, alleen de adrestabellen. Raak dus niet in paniek als u per ongeluk een schijf met bruikbare gegevens opnieuw formatteert. Een computerspecialist zou de meeste, zo niet alle, informatie op de schijf moeten kunnen herstellen. U kunt ook programma’s kopen waarmee u zelf een schijf kunt herstellen.
De vorige discussie is echter alleen van toepassing op indelingen op hoog niveau, het type indelingen dat de meeste gebruikers uitvoeren. Bovendien hebben harde schijven een low-level-indeling, die bepaalde eigenschappen van de schijf instelt, zoals de interleave-factor. Het low-level formaat bepaalt ook welk type schijfcontroller toegang heeft tot de schijf (bijv. RLL of MFM).
Vrijwel alle harde schijven die u aanschaft, hebben al een low-level formaat. Het is daarom niet nodig om zelf een low-level format uit te voeren, tenzij u de interleave-factor wilt wijzigen of de schijf toegankelijk wilt maken met een ander type schijfcontroller. Als u een low-level format uitvoert, worden alle gegevens op de schijf gewist.
Zie ook “Een harde schijf formatteren” in de “Wist u dat …?” sectie van Kompoos.
(2) Om de eigenschappen, met name zichtbare eigenschappen, van een object te specificeren. Met tekstverwerkingsprogramma’s kunt u bijvoorbeeld tekst opmaken, waarbij u het lettertype, de uitlijning, marges en andere eigenschappen moet opgeven.
(n.) Een specifieke vooraf vastgestelde ordening of organisatie van gegevens. Gegevens in een bestand worden opgeslagen in een indeling die wordt bepaald door de toepassing die het bestand heeft gemaakt (dwz de gegevens organiseert) en moet doorgaans worden gelezen door hetzelfde of een soortgelijk programma dat de indeling kan interpreteren en de gegevens aan de gebruiker kan presenteren op het computerscherm.
Bijna alles wat met computers te maken heeft, heeft een indeling.
Zie ook Gegevensformaten en hun bestandsextensies in het gedeelte Snelle referentie van Kompoos.