Met de introductie van de iPad in Duitsland heeft Apple ervoor gezorgd dat de telecomaanbieders de derde formaatgeneratie van de simkaart moeten introduceren. Hier volgen de details van het nog vrij onbekende formaat.
Technisch is de micro sim kaart identiek aan de eerder bekende mini sim kaart. Hoewel aanvankelijk werd aangenomen dat Apple het formaat wijzigde omdat de kaart extra functies bood, bleek dit ongegrond. De telecomaanbieders hebben inmiddels bevestigd dat dezelfde chips worden gebruikt en dat alleen het plastic dragermateriaal andere afmetingen heeft.
Het gevolg van deze constatering was dat er al snel instructies op internet verschenen over hoe van een mini-simkaart met behulp van een schaar of een ponsmal een iPad-compatibele microsimkaart kan worden gemaakt.
Dit is echter niet aan te raden, omdat enerzijds altijd het risico bestaat dat de chip beschadigd en dus onbruikbaar wordt. Aan de andere kant, de weg terug is geblokkeerd. Zolang er geen mobiele telefoons op de markt zijn die het micro-sim formaat kunnen gebruiken, kan een “cut-back” simkaart alleen in de iPad worden gebruikt.
Op tijd voor de verkooplancering hebben ook tal van providers besloten het formaat, dat voorheen in Duitsland onbekend was, te ondersteunen. Zij bieden niet alleen microsimkaarten aan, maar hebben ook nieuwe factureringsmodellen speciaal voor de iPad ontwikkeld. Een overzicht vindt u in het artikel “Providers kondigen surftarieven voor de iPad aan”.
Omdat er verschillende namen voor de micro-SIM-kaart bestaan, hebben we de verschillende formaten en namen van de Subscriber Identity Module (Sim) hieronder op een rijtje gezet.
De formaten in vergelijking
- Sim: Het oudste Sim-formaat heeft het formaat van een creditcard en wordt ID-1 of 1FF (First Form Factor) genoemd. Wie vandaag van zijn provider een Sim-kaart krijgt, krijgt meestal nog zo’n grote kaart met afmetingen van 85,6 x 54 mm, waaruit dan het kleinere formaat moet worden opgesplitst. Bij de eerste particuliere bruikbare mobiele telefoons van het (nog analoge) C-net werd deze kaart in een gleuf gestoken om de telefoon te activeren. De kaart kan gemakkelijk weer worden verwijderd, bijvoorbeeld om hem als alternatief in de autotelefoon te gebruiken.
- Mini-Sim: De mini-simkaart kan worden losgekoppeld van de simkaart, zoals die in de huidige mobiele telefoons en smartphones wordt gebruikt. Het is slechts 25 x 15 mm groot en het formaat wordt ID-000 of 2FF (Second Form Factor) genoemd. Het formaat werd populair met de invoering van D-net mobiele telefoons. Het D-Netz was het eerste digitale mobiele telefoonnetwerk in Duitsland en het begin van de Global System for Mobile Communications (GSM) standaard in dit land. De mini-simkaart moet bij mobiele telefoons meestal achter de batterij worden geplaatst. Wie toegang tot de kaart wil, moet daarom de batterij verwijderen en bij het opnieuw opstarten van het apparaat het wachtwoord opnieuw invoeren – dit biedt een zekere mate van bescherming tegen diefstal.
- Micro-Sim: Met 15 x 12 mm is deze kaart nog niet half zo groot als de mini-Sim-kaart. Het formaat draagt ook de aanduiding 3FF (Third Form Factor) – het is gewoon de derde generatie Sim-kaarten, bekend als UICC (Unified Integrated Circuit Card) sinds de vervanging van GSM door UMTS, terwijl Sim strikt alleen staat voor zuivere GSM-kaarten. Aangezien UICC overeenkomt met de mini-Sim vormfactor, draagt de verkleining van het formaat bij tot een verwarring van de benamingen: Het Micro-Sim formaat wordt op zijn beurt Mini-UICC genoemd. De introductie in de TC-sector in Duitsland wordt gestimuleerd door de iPad. Vermoedelijk zullen ook smartphones in de toekomst steeds meer van dit formaat gebruik maken. Het gerucht gaat dat de volgende generatie 4G-iPhones van Apple al gebruik zal maken van microsim/mini-UICC, net als de iPad. Durch den kleineren Formfaktor könnten auch Dual-Sim-Handys leichter zu realisieren sein und an Popularität gewinnen.