Oblivious transfer (OT) is een protocol dat wordt gebruikt bij cryptografie tussen partijen die elkaar niet vertrouwen. Het is een poging om valsspelen te voorkomen door de veiligheid te handhaven terwijl u een geheime coderingssleutel maakt. Onbewust doorgeven betekent dat de ene partij meerdere berichten aan een andere partij doorgeeft zonder te weten welk bericht vervolgens wordt geaccepteerd. Als Alice en Bob bijvoorbeeld het alles-of-niets-onwetende overdrachtsprotocol gebruiken, stuurt Alice een bericht naar Bob via een vastgesteld communicatiekanaal, maar weet ze niet of Bob dat bericht heeft ontvangen.
Een ander populair onbewust overdrachtsprotocol is het one-out-of-two (of 1-2) protocol. Bij deze procedure stuurt Alice twee berichten naar Bob, die er maar één kan lezen. Ze weet niet welke. Bob ontvangt één bericht en van daaruit zullen hij en Alice verschillende algoritmen voltooien om een beveiligd kanaal tot stand te brengen: hij ontvangt een privésleutel. Wanneer Alice versleutelde berichten verzendt, kan Bob het juiste bericht ontsleutelen met de sleutel die ze hebben gemaakt.
Onderzoekers hebben kwantumcryptografieprincipes toegepast op onbewuste overdracht, omdat onbewuste overdracht als cryptografische primitief vatbaar is geweest voor aanvallen van kwantumcomputers. Onderzoekers hebben echter aangetoond dat zelfs kwantum-OT niet onvoorwaardelijk veilig is. Lo’s no-go-stelling toonde bijvoorbeeld aan dat kwantumversleuteling op zichzelf niet onvoorwaardelijk een onbewuste overdracht kan beveiligen. OT is echter een nuttige techniek om een transmissiekanaal tussen twee wantrouwende partijen te creëren.