Wat is een monitor?

(1) Een andere term voor beeldscherm. De term monitor verwijst echter meestal naar de hele doos, terwijl weergavescherm alleen het scherm kan betekenen. Bovendien impliceert de term monitor vaak grafische mogelijkheden.

Er zijn veel manieren om monitoren te classificeren. De meest elementaire is in termen van kleurmogelijkheden, die monitoren in drie klassen verdeelt:

  • zwart-wit : Monochrome monitoren geven in feite twee kleuren weer, één voor de achtergrond en één voor de voorgrond. De kleuren kunnen zwart en wit, groen en zwart of amber en zwart zijn.
  • grijsschaal :Een grijsschaalmonitor is een speciaal type monochrome monitor die verschillende grijstinten kan weergeven.
  • kleur: Kleurenmonitoren kunnen 16 tot meer dan 1 miljoen verschillende kleuren weergeven. Kleurenmonitors worden soms RGB-monitoren genoemd omdat ze drie afzonderlijke signalen accepteren: rood, groen en blauw.
  • Schermgrootte

    Na deze classificatie is het belangrijkste aspect van een monitor de schermgrootte. Net als televisies worden schermformaten gemeten in diagonale inches, de afstand van de ene hoek naar de andere hoek diagonaal. Een typisch formaat voor kleine VGA-monitoren is 14 inch. Monitoren die 16 inch of meer diagonaal zijn, worden vaak paginagrote monitoren genoemd.

    Naast hun grootte kunnen monitoren zowel staand (hoogte groter dan breedte) als liggend (breedte groter dan hoogte) zijn. Grotere liggende monitoren kunnen twee volledige pagina’s naast elkaar weergeven. De schermgrootte is soms misleidend omdat er altijd een gebied rond de rand van het scherm is dat niet kan worden gebruikt. Daarom moeten monitorfabrikanten nu ook het zichtbare gebied vermelden, dat wil zeggen het gebied van het scherm dat daadwerkelijk wordt gebruikt.

    Pixels en resolutie

    De resolutie van een monitor geeft aan hoe dicht opeengepakt de pixels zijn. Over het algemeen geldt: hoe meer pixels (vaak uitgedrukt in dots per inch), hoe scherper het beeld. De meeste moderne monitoren kunnen 1024 bij 768 pixels weergeven, de SVGA-standaard. Sommige geavanceerde modellen kunnen 1280 x 1024 of zelfs 1600 x 1200 weergeven.

    Een andere veelgebruikte manier om monitoren te classificeren, is het type signaal dat ze accepteren: analoog of digitaal. Bijna alle moderne monitoren accepteren analoge signalen, wat vereist is door de VGA-, SVGA-, 8514 / A- en andere kleurnormen met hoge resolutie.

    Frequentie

    Enkele monitoren hebben een vaste frequentie, wat betekent dat ze invoer op slechts één frequentie accepteren. De meeste monitoren zijn echter multiscanning, wat betekent dat ze zich automatisch aanpassen aan de frequentie van de signalen die ernaar worden gestuurd. Dit betekent dat ze afbeeldingen met verschillende resoluties kunnen weergeven, afhankelijk van de gegevens die door de videoadapters naar hen worden verzonden.

    Andere factoren die de kwaliteit van een monitor bepalen, zijn onder meer:

  • bandbreedte : Het bereik van signaalfrequenties dat de monitor aankan. Dit bepaalt hoeveel gegevens het kan verwerken en dus hoe snel het kan worden vernieuwd bij hogere resoluties.
  • verversen rate:Hoe vaak per seconde het scherm wordt vernieuwd (opnieuw getekend). Om flikkeringen te voorkomen, moet de vernieuwingsfrequentie minimaal 72 Hz zijn.
  • doorweven of niet-verweven:Interliniëring is een techniek waarmee een monitor meer resolutie kan hebben, maar de reactiesnelheid van de monitor wordt verminderd.
  • puntafstand :De hoeveelheid ruimte tussen elke pixel. Hoe kleiner de puntafstand, hoe scherper het beeld.
  • convergentie : De helderheid en scherpte van elke pixel.
  • (2) Een programma dat een computer observeert. Sommige monitorprogramma’s geven bijvoorbeeld aan hoe vaak een ander programma toegang heeft tot een schijfstation of hoeveel CPU-tijd het gebruikt.