Afgekort als DTN, Disruptie Tolerant Networking is een netwerkarchitectuur die is ontworpen om communicatie te bieden in de meest onstabiele en stressvolle omgevingen, waar het netwerk normaal gesproken onderhevig zou zijn aan frequente en langdurige storingen en hoge bitfoutpercentages die de normale communicatie ernstig zouden kunnen verslechteren. Het is een experimenteel protocol dat is ontwikkeld door de Delay & Disruption Tolerant Networking Research Group, die opereert onder de Internet Research Task Force.
Een andere benadering van TCP / IP
DTN gebruikt een andere benadering dan TCP / IP voor pakketbezorging die beter bestand is tegen verstoring dan TCP / IP. DTN is gebaseerd op een nieuw experimenteel protocol, het Bundle Protocol (RFC 5050). Het Bundle Protocol (BP) bevindt zich op de applicatielaag van een aantal samenstellende internets en vormt een store-and-forward overlay-netwerk. BP werkt als een overlay-protocol dat meerdere subnetten (zoals Ethernet-gebaseerde LAN’s) met elkaar verbindt tot één netwerk.
Opslaan en doorsturen
Het basisidee achter het DTN-netwerk is dat eindpunten niet altijd continu verbonden zijn. Om gegevensoverdracht te vergemakkelijken, gebruikt DTN een ‘store-and-forward’-benadering over routers heen die beter bestand is tegen storingen dan TCP / IP. De DTN-benadering betekent echter niet noodzakelijk dat alle DTN-routers op een netwerk een grote opslagcapaciteit nodig hebben om de end-to-end data-integriteit te behouden.
Disruptietolerante netwerken worden vaak gebruikt bij rampenbestrijdingsmissies, vredesmissies en in voertuignetwerken. Recentelijk heeft NASA DTN-technologie getest voor communicatie met ruimtevaartuigen.