Internetaansluiting wordt gewoonlijk aangeduid als de verbinding van een computer met het World Wide Web, die stationair tot stand komt via DSL, ISDN, kabel of telefoonmodem thuis, op kantoor, enz.
Om toegang tot internet te krijgen, moet de gebruiker een contract sluiten met een overeenkomstige dienstverlener (Internet Service Provider), in Duitsland bijvoorbeeld met Telekom, Vodafone of O2, en daarvoor maandelijks een bedrag betalen. Vooraf moet de beschikbaarheid worden nagegaan, d.w.z. of toegang mogelijk is via het telefoonnet op de verblijfplaats en in het gebouw. Er zijn nog steeds grote verschillen tussen stedelijke agglomeraties en plattelandsgebieden wat beschikbaarheid en snelheid betreft. De dienstverlener brengt vervolgens de verbinding tot stand en levert bij het afsluiten van het contract apparatuur zoals een modem, splitter of router, zodat de gebruiker zijn computer in een netwerk kan opnemen.
Voorwaarden voor de gebruiker
De gebruiker heeft een computer met een netwerkkaart en een netwerkkabel nodig. Indien de computer op het telefoonnet is aangesloten, moet de toegang nog via software worden geïnstalleerd. De software en de gegevens voor de toegang worden ook door de provider geleverd.
Moderne routers en computers kunnen ook draadloos via WLAN communiceren. Het is dus niet nodig een rechtstreekse kabelverbinding tussen de toestellen tot stand te brengen. De toegang is beveiligd met een wachtwoord, dat meestal op de achterkant van de router is afgedrukt.
Kosten voor een internetverbinding
Naast de maandelijkse basisvergoeding kunnen er nog andere kosten zijn, afhankelijk van het soort contract dat u hebt. Als het contract bijvoorbeeld een datatransmissievolume van 100 gigabyte per maand toestaat, moet de klant extra betalen voor alles wat daarboven komt. De meeste contracten – vooral tussen aanbieders en particuliere klanten – zijn echter gebaseerd op een zogenaamd vast tarief. Met deze vergoeding zijn alle kosten voor de internetverbinding, voor de apparaten en het datavolume over de hele linie gedekt.
WLAN wordt in veel openbare ruimten gratis aangeboden, althans voor een bepaalde periode, bijvoorbeeld in treinstations, luchthavens, bibliotheken, restaurants en cafés. Hier hoeft de gebruiker alleen maar om het toegangswachtwoord te vragen om de internetverbinding te kunnen gebruiken.
Verspreiding van internetverbindingen
De meeste geïndustrialiseerde landen en opkomende landen hebben breed ontwikkelde netwerken, zodat hun bevolking voor het grootste deel toegang heeft tot internet.of dit op elk gewenst moment kan hebben. Volgens het federale bureau voor de statistiek is bijna 80 procent van de Duitse huishoudens op het netwerk aangesloten, waarvan ongeveer 93 procent een breedbandverbinding heeft. De dekking en snelheid laten in sommige gebieden echter nog te wensen over.