Waarom de dubbele ontdekking belangrijk is en wat het betekent voor de toekomst van het onderzoek. Twee oude sterrenstelsels ontdekt: verborgen door ruimtestof
Er gaat geen dag voorbij of er worden opzienbarende wetenschappelijke ontdekkingen gedaan over wat we nog steeds niet weten – en dat is in werkelijkheid heel veel – over de ruimte. Wetenschappers hebben ons bijvoorbeeld verteld over een zwarte-gatenstorm, een gebeurtenis van kolossale omvang die in staat is de ruimte te ontwrichten. Een van de oudst bekende spiraalstelsels in het heelal, die 1,4 miljard jaar na de oerknal is gevormd, is ook het gesprek van de dag geweest. In één klap en op een nogal toevallige manier. Dit is precies wat er is gebeurd.
Verborgen, oeroude sterrenstelsels: waar de dubbele ontdekking over gaat
De sterrenstelsels die zojuist in de databases van de wetenschappers zijn gekomen, zijn ouder dan het vorige spiraalvormige sterrenstelsel. In feite dateren zij van een tijdsinterval van 800 miljoen jaar na de oerknal, die volgens de wetenschappers 13 miljard jaar geleden plaatsvond. De sterrenstelsels gingen schuil achter een dikke sluier van ruimtestof.
De ontdekking van deze sterrenstelsels, hoewel toevallig (het was alsof een gordijn werd opgetrokken), heeft de aandacht van wetenschappers gevestigd op de stofsluiers en wat deze vanaf de aarde verbergen: potentiële ontdekkingen die onze kennis van de siderische diepten kunnen vergroten.
Waarom de vondst belangrijk is en wat de ontdekking betekent voor de toekomst
De wetenschappers die de ontdekking deden, waren bezig met het bestuderen van enkele nabije sterrenstelsels, die veel helderder schijnen in ultraviolet (UV) licht. Het team legt in een zojuist in Nature gepubliceerde studie uit dat de “toevallige ontdekking van deze twee stoffige sterrenstelsels” aan de rand van het heelal “aantoont dat onze huidige op UV gebaseerde telling van de oudste sterrenstelsels nog steeds onvolledig is”.Dit waren de woorden van Yoshinobu Fudamoto, een astronoom aan het Onderzoeksinstituut voor Wetenschap en Techniek van de Waseda Universiteit in Japan, die met zijn team van het Nationaal Astronomisch Observatorium van Japan (NAOJ) enkele formaties in de buurt in kaart bracht.
Toen wezen de analyse-instrumenten van de wetenschappers er plotseling op dat de twee sterrenstelsels zich aan de randen van ruimte en tijd bevonden, in wat een welkome, zij het onverwachte, ontdekking was.
Giuseppe Giordano